Belanovica se nalazi 18 km od Ljiga na na desnoj obali Kačera. Okružena je padinama Rudnika, Bukulje i Suvobora. Nadmorska visina je 220 metara.

Nastajala je i razvijala se u ataru sela Kalanjevaca, oko prvih tamošnjih mehana i kafana, uzduž seoskog puta i paralelno sa potokom. Pominje se i u srednjem veku pod sličnim imenom, da bi kasnije jedan zaselak Kalanjevaca bio prozvan Belanovica. Crkvu i školu ovo mesto dobilo je 1864. godine, a status varošice 1904. godine.

Belanovica je 1924. godine dobila prvog stalnog lekara, a 9. maja 1926. ovde je osnovana i Kačerska zdravstvena zadruga sa 210 članova. Od 1929. godine ova varošica ima i sopstveni vodovod. Potom je sagrađeno javno kupatilo i podignut Spomenik Kačercima palim u balkanskim i Prvom svetskom ratu.

Iz Fonda kraljice Marije Karađorđević tu je 1938. godine sagrađen Dečji dom za smeštaj siromašne mladeži. Tih godina kupljen je rendgen aparat koji je služio sve do 1947. Plivački bazen veličine 12×18 m pocinje sa radom 1960. godine.

Za vreme Drugog svetskog rata sedište Sreza rudničkog je iz varošice Rudnik premešteno u Belanovicu i tu je bilo do kraja rata, kada je Belanovica pripojena Srezu ljiškom. Prema popisu iz 2002. u Belanovici živi 266 stanovnika.

U Belanovici postoji Osnovna škola „Sestre Pavlović“. Dobila je ime po sestrama Drinki, narodnom heroju i Darinki (rođena u Belanovici), koje su streljane u logoru na Banjici, maja 1943. godine.
Škola poseduje u svojoj arhivi dokumentaciju o svom radu iz perioda od 1918. godine, odnosno iz vremena Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Arhiva iz ranijeg perioda je uništena u toku Kolubarske bitke, jer je bila sedište Treće srpske armije kojom je komandovao general P. Đurišić Šturm).

Reka Kačer je bogata ribom, a okolina Belanovice lovnom divljači.